Aleksander I (1777–1825), z dynastii Romanowów, cesarz Rosji od 1801, wielki książę Finlandii od 1809, król Polski od 1815. Ujęcie w 2/3 wysokości postaci, na wprost, głowa w lewo, w owalu; w mundurze generała wojsk polskich; z lewego ramienia wstęga Orderu Orła Białego, spod której widoczny niewielki fragment gwiazdy orderowej; na lewej piersi krzyże orderowe, od lewej: krzyż rosyjskiego Orderu Świętego Włodzimierza, rosyjski srebrny medal wojny 1812 roku, cesarski Order Marii Teresy, pruski Krzyż Żelazny, Order Legii Honorowej, reszta odznaczeń nieczytelna. Pod kompozycją faksymile podpisu i napis: ALEXANDER I. / CESARZ I SAMOWŁADCA WSZECH ROSSYI / KRÓL POLSKI / uro:d. 12/24 Grudnia 1777 r. umarł d. 19 Listopada/1 Grudnia 1825 r. Sygnatura pod owalem: Lit. H. Aschenbrenner. Rycina z: J. Bartoszewicz, Królowie polscy, Warszawa 1860, tabl. [41]. Ujęcie postaci powtórzone za obrazem François-Pascala-Simona Gérarda z 1814 (châteaux de Malmaison, nr inw. MM.59.4.1), zmieniony został natomiast mundur rosyjskiego feldmarszałka, w którym przedstawił cara Gérard, na mundur polski, a zamiast idącej od prawego ramienia do lewego boku wstęgi rosyjskiego Orderu św. Andrzeja pojawiła się odwrotnie przebiegająca wstęga polskiego Orderu Orła Białego, którego Wielkim Mistrzem został Aleksander I po objęciu polskiego tronu w 1815 Przykładem takiej "polonizacji" wizerunku stworzonego przez Gérarda jest portret pędzla Aleksandra Molinariego (MNW, nr inw. MP 2358; tu błędnie datowany 1813), gdzie gwiazda Orderu Orła Białego, mimo że przesłonięta wstęgą, jest wyraźnie rozpoznawalna.