Fotel tronowy, rzeźbiony, złocony i tapicerowany, pokryty czerwonym aksamitem aplikowanym podwójnym złotym galonem. Oparcie a la reine – proste w linii pleców, zwieńczone kartuszem herbowym Stanisława Augusta ujętym berłem i mieczem. Nogi mebla esowato wygięte, zakończone stopkami typu kula w szponach. Fotel o cechach mebla późno rokokowego (symetrycznie rozmieszczone ornamenty z wydłużonych liści i pojedynczych róż) z akcentami neoklasycznymi (laurowe girlandy w formie lin). Mebel wykonany w Warszawie z okazji koronacji Stanisława Augusta (25 listopada 1764), być może przez Jana Jerzego Plerscha, który w związku z uroczystościami wykonał m.in. parę rokokowych stołów konsolowych pod regalia. Fotel był jednym z trzech królewskich siedzisk przygotowanych na tę okazję, obok fotela, który pozostał w katedrze (zaginionego po 1944) i ,,krzesła dużego pod tron" wykonanego do Sali Senatorskiej (sprzedanego przez króla w 1796, znanego z zachowanego rysunku inwentaryzacyjnego z ok. 1764). Fotel eksponowany w latach 1764-1774/7 w Zamku Warszawskim, w Pokoju Audiencjonalnym zw. Starym, co potwierdza inwentarz Zamku z 1769 (fotel pokryty karmazynowym adamaszkiem z podwójnym złotym galonem). Takie obicie posiada fotel uwieczniony na Portrecie Stanisława Augusta w stroju koronacyjnym pędzla Marcellego Bacciarellego z ok. 1768-1770. Widoczne na portrecie snycerskie elementy mebla odpowiadają dekoracji naszego fotela. Przed 1777 zastąpiony w tym wnętrzu przez nowo wykonane siedzisko; przeniesiony do zamkowego skarbca, pozostawał tam do końca panowania Poniatowskiego (inwentarz Zamku z 1795). Ze względu na trwale umieszczony herb Stanisława Augusta w zwieńczeniu, mebel był ,,bezużyteczny" dla kolejnych władców w okresie rozbiorów i pozostawał nadal w zamkowym magazynie jako historyczna pamiątka. W czasie pierwszej wojny światowej wywieziony do Rosji (1915-1922). W międzywojniu eksponowany m.in. w Sali Audiencjonalnej Nowej. W czasie drugiej wojny światowej przeniesiony do Muzeum Narodowego (1939), gdzie pozostawał jeszcze do czasów odbudowy Zamku. Przekazany przez MNW w 1982 jako depozyt; od 1993 jest własnością Zamku Królewskiego. Eksponowany od 1993 w Sali Senatorskiej. Układ galonów na tkaninie został zaprojektowany w 1992 przez Andrzeja Grzybowskiego.