Jest to portret Ludwiki Giżyckiej z Ilińskich (daty życia nieznane), jej ojcem był Kajetan Iliński, starosta Żytomierza (dziś Ukraina), a mężem Bartłomiej Giżycki, pułkownik wojsk polskich i generał wojsk rosyjskich, gubernator wołyński. Przedstawia młodą kobietę w przylegającej do ciała sukni o głębokim dekolcie i sięgających łokci rękawach. Ramiona okrywa luźno zarzucony szal, którego kolor koresponduje z opaską podtrzymująca bujne, kręcone włosy luźno opadające na plecy. Jedynymi biżuteryjnymi ozdobami jest podwójny sznur pereł. Fryzura pozwala zadatować płótno na ok. 1800. Swobodna poza portretowanej, jej strój i krajobraz w tle nadają temu obrazowi kameralny charakter – zapewne był przeznaczony dla najbliższych osób. Portret został podarowany w 1971 przez Elżbietę Toczyłowską.