Jan III, z rodu Sobieskich (1629-1696), król Polski (1674). Jego żoną była Maria Kazimiera (Marie-Casimire-Louise de La Grange d'Arquien) (1641-1716), w Polsce znana pod przydomkiem "Marysieńka". W ciągu swojego życia król uczestniczył w wielu działaniach wojennych, których ukoronowaniem była wiktoria wiedeńska. Obraz przedstawia zwycięstwo w sposób symboliczny. Na pierwszym planie został ukazany Jan III dosiadający konia. Postacie wypełniają ciasno niemal cały kadr. W tle, w znacznym oddaleniu toczy się bitwa. Zgodnie z tendencjami epoki, król został ukazany na wzór antycznych cesarzy, świadczy o tym zarówno jego poza, jaki i strój (antykizowana zbroja, płaszcz spięty na prawym ramieniu). W górnej części obrazu unosi się postać symbolizująca sławę, która gra na fanfarze (rodzaju instrumentu dętego). Na płomieniu czyli tkaninie podwieszonej do fanfary widoczny jest włoski napis: IL RE/ GIOVANNI III DI/ POLONIA/ VITTORIOSO/ DELLA BATTA E DISFATTA/DE TURCHI SOTTO VIENNA/ NEL 1683 (pl. KRÓL POLSKI JAN III ZWYCIĘSKI POBIŁ I POKONAŁ TURKÓW W BITWIE POD WIEDNIEM W 1683). Co interesujące, król został scharakteryzowany w sposób oddający jego rzeczywiste cechy fizyczne: krzepką budowę ciała, krótko przystrzyżone włosy i długie wąsy, które nosił zgodnie z modą staropolską. Obraz został podarowany do zbiorów Zamku przez rząd RFN (Republiki Federalnej Niemiec) w 1973. Wcześniej należał do zbiorów książąt Albani (Urbino).