Figurka przedstawia żołnierza stojącego w kontrapoście, wspartego tyłem o skałę. Żołnierz ubrany jest w strój z czasów antyku: zbroję założoną na kaftan, hełm, sandał; przez lewą rękę ma przewieszoną koźlą skórę, a w prawej ręce trzyma miecz. Królewska Manufaktura Porcelany w Berlinie obok wielkich zastaw stołowych produkowała liczne figurki. Działem plastycznym kierował od 1761 Friedrich Elias Meyer, po jego śmierci w 1785 – Georg Müller, a od 1789 Gottfried Schadow. W ostatniej ćwierci XVIII stulecia istotną część plastyki figuralnej stanowiły pojedyncze postaci lub grupy bohaterów występujących w mitologii rzymskiej i greckiej. Znany jest model figurki przedstawiający Kastora, która stanowiła parę z wyobrażeniem Polluksa. Ubiór oraz modelunek twarzy żołnierza ze zbiorów zamkowych wykazują duże zbieżności z figurką Kastora, więc istnieje duże prawdopodobieństwo, że uosabia ona Polluksa. Figurki malowano wielobarwnie lub tylko szkliwiono, a od lat 90. XVIII w. pozostawiano w biskwicie, zgodnie z duchem klasycyzmu. Użyta do dekoracji zbroi żołnierza platyna była używana na wielką skalę w manufakturze berlińskiej, zastępując srebro, gdyż w przeciwieństwie do niego na powierzchni platyny nie powstaje nalot. Figurkę podarowała do zbiorów zamkowych Wanda Majewska w 1973.