Portret przedstawia Marie Kazimierę (Marie-Casimire-Louise de La Grange d'Arquien ) (1641-1716), królową Polski (1674), znaną pod przydomkiem "Marysieńka". Jej pierwszym mężem był Jan Sobiepan Zamoyski (1658), a drugim król Jan III z rodu Sobieskich (1665). Do Polski przyjechała z dworem Ludwiki Marii Gonzagi (1611-1667), królowej Polski, której mężami byli królowie Polski, najpierw Władysław IV (1595-1648), a potem Jan II Kazimierz (1609-1672).
Królowa ukazana jest w bardzo odważnym stroju. Jej suknia odsłania cały dekolt i górną część pleców. Przez drapowaną tkaninę, która obrzeża dekolt prześwieca lewa pierś. Suknia o sztywnym gorsie jest uszyta ze srebrzystego atłasu. Białe i złote koronki zdobią podwiązane wstążkami rękawy. Ważnymi elementami stroju są modne wówczas perły (naszyjnik, kolczyki, bransoleta) i drogie kamienie (brosze na rękawie i przy dekolcie). Całości dopełnia niewielka korona, lekko zsunięta ku tyłowi głowy. Zgodnie z modą królowa ma bieloną twarz i dekolt oraz pomalowane usta i kręcone włosy.
Na poduszce spoczywa królewska korona, na której Marysieńka wspiera prawą dłoń, podczas gdy w lewej trzyma berło.
Obraz został podarowany do zbiorów Zamku przez rząd RFN (Republiki Federalnej Niemiec) w 1973. Portret znajdował się w zbiorach Bayerische Staaatsgemäldesammlungen, a wcześniej w zbiorach Wittelsbachów, do których trafił zapewne w posagu Teresy Kunegundy Sobieskiej, poślubionej w 1695 przez Maksymiliana II Wittelsbacha.