W polu środkowym, na jasnoniebieskim tle, pięciopolowa tarcza herbowa Michała Kazimierza Paca (1624–1682) z okazałymi akantowymi labrami. W polu sercowym herb Paców – Gozdawa, wokół: Łabędz, Kościesza, Bogoria i Pogoń. Tarcza zwieńczona trzema klejnotami – koronowanymi hełmami zwieńczonymi pióropuszami z pawich piór, na których umieszczono herby Łabędź, Bogoria i Kościesza. Wokół tarczy herbowej litery M.(ichał) K.(azimierz P.(ac) / K.(asztelan) W.(ileński) / H.(etman) W.(ielki) / W.(ielkiego) X.(ięstwa) L.(itewskiego). Bordiura ozdobiona motywem panopliów – powiązanych wstążką z kokardami zbroi, tarcz, hełmów, broni białej i palnej, armat. Michał Kazimierz Pac był hetmanem polnym litewskim w latach 1663–1667 i hetmanem wielkim litewski w latach 1667–1682, wojewodą wileńskim od 1669, kasztelanem wileńskim w latach 1667–1669. Należał do najbardziej znaczących magnatów litewskich, za panowania króla Jana Kazimierz uczestniczył w wojnach ze wszystkimi wrogami Rzeczypospolitej. Tapiseria przeznaczona była do kościoła św. Piotra i Pawła na Antokolu w Wilnie, ufundowanego przez Michała Kazimierza Paca i jego brata Kazimierza, biskupa żmudzkiego. Wchodziła w skład serii, której pierwotna liczba nie jest znana. Do dziś zachowały się trzy tkaniny z bordiurą ozdobioną panopliami, dwie w zbiorach zamku Królewskiego w Warszawie (inw. nr ZKW-dep.FC/255, (inw. nr ZKW-dep.FC/256), jedna Muzeum Narodowego Litwy, oraz dwie z bordiurą kwiatową w zbiorach Muzeów Narodowych w Krakowie i Poznaniu.