Zegar kaflak, puszka mechanizmu sześcioboczna, na tralkowych, spłaszczonych nóżkach, u góry i dołu obwiedziona wydatnym gzymsem. Boczne ściany przeszklone, przez otwory widoczny mechanizm o bębnach pokrytych grawerowaną dekoracją z motywami lambrekinu, kratki regencyjnej, kampanul. Tarcza horyzontalna, srebrna, o sześciu koncentrycznych skalach, z rzymskimi cyframi godzin i arabskimi minut na dwóch zewnętrznych obręczach. Wskazówka godzinowa - ażurowa, minutowa - pełna. Z boku puszki sterczy, umieszczona horyzontalnie tuleja repetiera. Na płycie mechanizmu sygnatura "J.H. Neuman, Dresden". Płyta zdobiona ażurowymi kokami z ornamentem taśmowo-akantowym, rozetami i maszkaronami. Młoteczki dzwonka zakończone głowicami w formie rybek. Abeler podaje kilka informacji biograficznych o Neumanie: mistrz od 7 lutego 1730 r., zegarmistrz nadworny od 1740, czynny jeszcze w połowie XVIII w. Pochodził z Hähmingen koło Freiburga. Z prac Neumana notuje okrągły zegar stołowy z ok. 1730 r. (Matematisch-Physikalischer Salon w Dreźnie) i zegarek kieszonkowy, który pojawił się w handlu w Londynie w 1971 r.