Paterka ma wykrój liścia, z wywiniętymi lekko ku górze brzegami i pętlowym uchwytem utworzonym z gałązki, z jednej strony zakończonej przymocowanymi do lustra paterki dwoma pędami z pełnoplastycznymi kwiatami i listkami. Powierzchnię naczynia zdobią malowane naturalistycznie trzy barwne gałązki kwiatów i sześć owadów malowanych w manierze "z rzuconym cieniem". Krawędź paterki złocona. Naczynia w formie liścia wykonywano w manufakturze miśnieńskiej od początku jej istnienia, najpierw z kamionki i pierwszej porcelany Böttgerowskiej, a następnie z porcelany twardej. Kształt ten był bardzo popularny w latach 40. XVIII w., a tego typu naczynia zdobiono głównie naturalistycznie malowanymi kwiatami i owadami, często z rzuconym cieniem – ombré. Tę manierę, najpierw zastosowaną do malowania kwiatów – ombrierte deutsche Blumen (Saxe ombré) wprowadzono do dekoracji miśnieńskiej porcelany w 1741 jako odmiana deutsche Blumen stosowanych w Miśni od drugiej połowy lat. 30. XVIII w. Kwiaty "niemieckie" czyli europejskie wzorowano m.in. na miedziorytach Johanna Wilhelma Weinmanna. Kwiatami naturalistycznymi ozdobiono w Miśni jako pierwszy serwis biskupa warmińskiego A.S. Götzendorf-Grabowskiego, zrealizowany tuż po 1740 Paterka pochodzi z kolekcji Ireneusza Szarka, w 2004 została zakupiona przez Towarzystwo Przyjaciół Zamku Królewskiego w Warszawie i podarowana do zbiorów zamkowych.