Stanisław Sojczyński "Warszyc" urodził się 30 marca 1910 r. w Rzejowicach. Przed wojną pracował jako nauczyciel języka polskiego. W czasie II wojny światowej był oficerem Służby Zwycięstwu Polski, Związku Walki Zbrojnej oraz Armii Krajowej, zasłynął brawurową akcją ataku w nocy z 7 na 8 sierpnia 1943 r. na niemieckie więzienie w Radomsku. Dowodzeni przez niego żołnierze uwolnili ok. 50 osób, wycofując się bez strat. Za odwagę ówczesny porucznik "Wojnar" został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari. W częstochowskim Inspektoracie AK dowodził zorganizowanym przez siebie oddziałem partyzanckim. Brał udział w akcji "Burza", stojąc na czele I batalionu 27. pułku piechoty AK. W styczniu 1945 r. Sojczyński został awansowany na stopień kapitana. "Warszyc" nie złożył broni przed sowieckim okupantem. 3 maja 1945 r. odtworzył organizację. Jej zadaniem była obrona Polaków przed terrorem i likwidacja kolaborantów. Wojsko Sojczyńskiego, który przyjął pseudonim "Warszyc", działało pod nazwą Konspiracyjne Wojsko Polskie o kryptonimie "Lasy" i "Bory". Liczyło ok. 4 tysięcy żołnierzy; najwięcej członków miało na terenie regionów łódzkiego i kieleckiego, działało także w śląskim i poznańskim. Oddziały KWP przeprowadziły wiele akcji przeciwko placówkom MO i UB oraz miejscowym konfidentom. Gehenna "Warszyca" rozpoczęła się 27 czerwca 1946 r. po jego aresztowaniu wskutek donosu. Proces Sojczyńskiego i innych członków KWP w grudniu 1946 r. przed Wojskowym Sądem Rejonowym w Łodzi był tylko zatwierdzeniem wyroku, który zapadł w partyjno-ubeckich gabinetach. Sojczyński został zamordowany 19 lutego 1947 r. w Łodzi, trzy dni przed ogłoszeniem amnestii. [Tadeusz Płużański]