Władysław Marian Zawadzki (1885–1939) był ekonomistą i politykiem. Pobierał nauki na kilku uczelniach – zarówno polskich, jak i zagranicznych. W młodości sympatyzował z ruchem socjalistycznym, by później związać się ze środowiskiem wileńskich konserwatystów. Od 1917 r. wykładał ekonomię na warszawskich uczelniach i na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. W 1931 r. objął stanowisko wiceministra skarbu, zaś rok później przyjął tekę ministra tego resortu. Funkcję tę piastował do 1935 r. Okres jego urzędowania przypadł na czas wielkiego kryzysu. Zawadzki prowadził politykę równowagi budżetowej oraz stabilnej waluty, przeciwstawiając się koncepcjom dewaluacji złotego. Minister sądził, że w państwie, które kilka lat wcześniej doświadczyło niszczących skutków hiperinflacji, takie działania – głównie ze względów psychologicznych – są niedopuszczalne. Jego polityka nie przyniosła jednak oczekiwanych rezultatów. Od 1936 r. wykładał w Szkole Głównej Handlowej. Na rewersie monety, na tle stylizowanych kwadratów, znajdują się wizerunek Władysława Zawadzkiego, daty jego urodzin i śmierci oraz cytat pochodzący z dzieła Teoria produkcji. Na awersie monety, poza stałymi elementami, takimi jak wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej, nominał oraz oznaczenie roku emisji, w tle widać stylizowane kwadraty i wykresy. [Grzegorz Jeż]