Sosjerka dekorowana wzorem z latającą wiewiórką. Na zewnętrznych ściankach namalowano na snopie ryżu, między dwoma krzewami z jagodami motyw zwierzęcia określanego przez badaczy jako szczur, zaś wewnątrz, w środku dna ukazano motyw latającej wiewiórki. Przy brzegu ścianki zdobi pas reliefowej plecionki Sułkowski-Ozier.

Dekorację z latającą wiewiórką (i szczurem) wprowadzono do wzornictwa manufaktury miśnieńskiej ok. 1730 r. jako jedną z wielu zamówionych przez Hoyma i Lemaire’a. Bezpośrednią inspiracją była porcelana japońska Kakiemona, dla której wzorem był rysunek na chińskim wyrobie Nanking z 1. połowy XVII w. Ten motyw był niezwykle popularny w XVIII w., wykorzystywano go w innych europejskich wytwórniach porcelany oraz fajansu. Formę sosjerki opracował Eberlein podczas pracy nad serwisem dla hr. Aleksandra Józefa Sułkowskiego. Na potrzeby tej zastawy stołowej wykonano 19 sztuk sosjerek. Ten model wykorzystywano wielokrotnie, dekorując wyroby głównie wzorami dalekowschodnimi, czego przykładem jest prezentowane naczynie.

W zbiorach Zamku Królewskiego w Warszawie znajdują się jeszcze trzy tak zdobione przedmioty: dzbanuszek z pokrywką (nr inw. ZKW/6169), półmisek (nr inw. ZKW/6288) i miseczka (nr inw. ZKW/6287), powstałe w l. 1740-1745.