Spodnia strona i uchwyt łyżki dekorowane są reliefową plecionką (Sułkowski-Ozier); w zagłębieniu łyżki gałązki indianische Blumen i snopkami,na bocznej płaszczyźnie uchwytu – na ok. trzycentymetrowej długości odcinkach symetrycznie z dwóch stron – ornament; na zakończeniu trzonka indianische Blumen i motyw heraldyczny: na gzymsie, podtrzymywane z dwóch stron przez heraldyczne lwy, pod koroną szlachecką, dwie tarcze z herbami: Sulima hr. Aleksandra Józefa Sułkowskiego, okolony wstęgą z gwiazdą Orderu Orła Białego, i jego żony Marii Anny Franciszki von Stein zu Jettingen.

Prace nad serwisem Johann Joachim Kändler rozpoczął wiosną 1735 r., co dokumentują jego notatki zachowane w archiwum manufaktury miśnieńskiej. Formy naczyń wzorowano na barokowym serwisie ze srebra złoconego wykonanym na ślub syna Augusta II w 1719. Jeszcze niekompletny serwis został użyty podczas przyjęcia z okazji ślubu przyrodniej siostry Sułkowskiego z hr. Lubomirskim w lutym 1737. Zastawa licząca pierwotnie ponad 1000 elementów (obiadowych, deserowych, do kawy i herbaty oraz świeczników i lichtarzy) została dostarczona 8 lutego 1738 r. do Pałacu Japońskiego. Według specyfikacji odnotowano jedynie 16 łyżek do serwowania, natomiast 29 VII 1737 w spisie naczyń z herbem Sułkowskiego zamówionych przez kuchmistrza Wolffa odnotowano jedynie 8.

Dekoracja malarska, poza heraldycznym elementem, nawiązywała do dalekowschodniej, a reliefowa plecionka koszykowa, którą ozdobiono brzegi naczyń, opracowana już w 1732 r., została później stosowana na szeroką skalę we wzornictwie miśnieńskim pod nazwą Sułkowski-Ozier.

W zbiorach Zamku Królewskiego w Warszawie znajduje się jeszcze 6 półmisków okrągłych w trzech rozmiarach, 2 talerzyki, patera i para lichtarzy, co stanowi największy w Polsce zespół 14 naczyń z serwisu Aleksandra Józefa Sułkowskiego. Drugi pod względem wielkości zbiór 11 naczyń z tej zastawy znajduje się w zbiorach Zamku Królewskiego na Wawelu, zaś największy fragment serwisu Sułkowskiego (ok. 30 elementów) zgromadzony przez E. Schneidera przekazany do zbiorów Bayerische Nationalmuseum w Monachium prezentowany jest w Schloss Lustheim.

[Anna Szkurłat]