Cylindryczny kufel z uchwytem o formie zbliżonej do litery J. Pokrywa srebrna, połączona okuciem z zamontowanym pełnoplastycznym wyobrażeniem lwa na uchwycie. Na powierzchni pokrywy grawerowany ornament roślinny z wplecionym monogramem wiązanym. Ryty znak na spodzie kufla nie został rozpoznany, z pewnością nie można go zaliczyć do oznaczeń formierza stosowanych w Miśni; być może jest to znak własnościowy nabywcy naczynia. Kufle do piwa i wina były produkowane od 2. połowy XVI w. Do ich wyrobu stosowano różne materiały: cynę, srebro, fajans, kamionkę. W Miśni wykonywano je już w 1710. W inwentarzu manufaktury z 1711 odnotowano 983 kufle do piwa, choć wśród wykazu 143 form żaden nie widnieje, zapewne z uwagi na prosty, typowy, uniwersalny kształt walca. W kolekcji zamkowej znajduje się jeszcze jeden kufel z kamionki böttgerowskiej, a w Polsce cztery kufle notowane są tylko w zbiorach Muz. w Wilanowie, w tym dwa z polerowanej czerwonej kamionki.