Strzemię paradne, odlewane, cyzelowane i złocone ogniowo, wykonane w Paryżu ok. 1810 roku. Stopień w formie koła, na obwodzie zewnętrznym z wklęsłymi bordiurami z delikatną wicią roślinną wokół przewodniej łodyżki, ujętą od góry i dołu astragalami. Środek z wklęsło – wypukłym ażurowy z koncentryczną dekoracją podzieloną, ujęte od góry pierścieniami z perełkowaniem na dwie strefy. W strefie wewnętrznej, pośrodku półkula w centrum ośmioramiennej gwiazdy z ośmioma wypukłymi promieniami, łączącymi środek stopnia z poprzedzonym wrzecionowatymi ażurami wewnętrznym, pierścieniem. W strefie zewnętrznej ażur wypełniony stylizowanymi palmami, zwróconymi koroną na zewnątrz, rozdzielonymi trójlistnymi kwiatami osadzonymi na parach półwolut od wewnątrz. Po obu stronach stopnia występy, łączące go z parą łukowatych ramion o przekroju półowalnym, zwieńczonych parą wywiniętych na zewnątrz antytetycznie ustawionych głów Anubisa osadzonych na szyjach z sierścią i palmetkami; między szyjami połączenie ramion z parą wolut u dołu i odcinkiem pręta, tworzącymi razem szlufkę do pasa. Zewnętrzne powierzchnie ramion z wklęsłymi pasami z wypukłą, delikatną dekoracją arabeskową w formie kandelabrowej z kwiatami liśćmi, w tym akantu z kwiatami. Wokół strzemienia narasta tradycja, wskazująca, że jest to za strzemię cesarza Napoleona, ze względu na analogię do pary strzemion znajdujących się przy siodle zakupionym przez generała Wincentego Krasińskiego, które ma byś siodłem cesarza, użytym podczas wyprawy na Moskwę w 1812 . Siodło było dostępne do 1939 roku w Muzeum Ordynacji hr. Krasińskich w Warszawie, obecnie w Instytucie Polskim i Muzeum im. gen. Władysława Sikorskiego w Londynie. ( Nr. dep. Krasińskich 6581). W istocie strzemię wykazuje dużą zbieżność z replikami strzemion wysokich oficerów z tej epoki, a sprawa uznania go za strzemię marszałkowskie wymaga jeszcze badań. Wiązane ze względu na styl i poziom wykonania z paryską pracownią rzeźbiarza i brązownika Pierre’a Philippe’a Thomire’a (1751- 1843), co jest jedna z możliwych hipotez.