Figurkę można utożsamiać z modelem Kurtyzany Petera Reinicke’a z ok. 1753–1754, należącej do zespołu Cris de Paris. Jedyną różnicą jest brak kapelusza przewieszonego przez lewe ramię.

Reinicke posłużył się rysunkiem Christopha Hueta z 1753 r. Figurkę ze zbiorów Zamku wykonano według tego modelu w latach 1754-1763. Peter Reinicke był jednym z czołowych w tym okresie modelarzy w manufakturze miśnieńskiej. Od lat 30. XVIII w., gdy kierownikiem działu plastyki został Johann Joachim Kaendler, figurki stanowiły bardzo ważną część produkcji manufaktury miśnieńskiej. Porcelanowe rzeźby stały się niezbędnym elementem wyposażenia wnętrz – zdobiły komody, kominki, stoły konsolowe lub – większych rozmiarów – ustawiano na podłodze, a także – jako całe zespoły – dekorowały stoły w czasie uczt, stanowiąc niejednokrotnie część składową serwisów. Pojedyncze figurki i kompozycje wielofigurowe ilustrowały sceny dworskie, tematy zaczerpnięte z mitologii, bohaterów włoskiej comedii delle’arte, alegorie, wyobrażenia poszczególnych zawodów oraz przedstawicieli różnych narodowości. Poszczególne przedstawienia figuralne wykonywano w kilku wersjach: różniły się one rozmiarem, a także sposobem ujęcia (poza, gest, elementy dodatkowe).

Figurka została zakupiona do zbiorów zamkowych w 1988 r.

[Anna Szkurłat]