Puchar o dzwonowatej czaszy z nasadą uformowaną uskokowo, silnie zredukowanym trzonie, okrągłej, płaskiej stopie zdobionej od spodu szlifowaną gwiazdą sześcioramienną. Nakrywa okrągła, lekko wysklepiona, szlifowana w pasowo ułożone ornamenty, z uchwytem w formie guza na stopce. Z dwóch tron czaszy grawerowana dekoracja umieszczona w medalionach, obramionych podwójną opaską. W jednym z medalionów, pod koroną hrabiowską, pięciopolowa tarcza z herbami: Szreniawa, Topór, Niesobia, Rawicz i Trąby oraz po bokach litery: AS (u góry) i PK (u dołu). W drugim medalionie znajduje się rozbudowana kompozycja składająca się z symboli masońskich: pięcioramiennej gwiazdy z literą G w środku; symbolicznej świątyni Salomona, dwóch kolumn z literami J i B; wieka trumny, kotwicy, kielni i węgielnicy; zwierciadła oplecionego przez węża, głowy Murzyna z wbitym w szyję sztyletem, serca gorejącego i cyrkla; feniksa w gnieździe karmiącego swe dzieci własną piersią. Kielich związany jest z osobą hrabiego Antoniego Tymoteusza Ignacego Stadnickiego herbu Szreniawa (1774-1820), działacza edukacyjnego i sejmowego w Księstwie Warszawskim i Wolnym Mieście Krakowie, członka loży "Przesąd Zwyciężony" działającej w Krakowie. Do jego imienia i nazwiska odnoszą się litery AS, zaś herby – do żeńskich antenatek z rodu Stadnickiego. Litery PK wskazują natomiast na sprawowaną przez Stadnickiego funkcję – prezesa kapituły "Góra Wawel", którym został w 1819 gdy ją utworzono przy loży "Przesąd Zwyciężony. Z tej okazji i w tym okresie wykonano ten puchar – A. Stadnicki zmarł rok później. Dekoracja pucharu symbolami masońskimi jest zgodna ze schematem kompozycji stosowanym na szkłach masońskich. W 1974 puchar został przekazany do zbiorów zamkowym legatem Tadeusza Wierzejskiego.