Solid, złota moneta rzymska, wprowadzona przez Kontantyna I (306-337) w zachodniej części Imperium. Solid ważył ok. 4,55 g. W Bizancjum bity do XI w., w zmienionej formie produkowany później w innych państwach europejskich. Walentynian I (364–375), Flavius Valentinianus, ur. ok. 321 r. Proklamowany cesarzem w 364 r., po śmierci Jowiana, miesiąc później ogłosił współcesarzem swego brata Walensa, zatrzymując w swym władaniu prowincje zachodnie. Zm. w 375 r. Przedstawienie na rewersie ma głęboką wymowę symboliczną – prezentuje obu władców jako równych sobie, dzielących się władzą i wspieranych przez stojącą za nimi Victorię. Chusta w ręku jednego z cesarzy, zwana mappa, była cenionym insygnium władzy, a odsłonięte do wysokości kolan lewe nogi obu władców to znak ich boskości. Po ten wzór rewersu sięgnęli jeszcze ok. 875 r. król Wessexu Alfred i król Mercji Ceolwulf II, a w ślad za nimi duński król Yorku Halfdan. [Borys Paszkiewicz, Anita Chiron-Mrozowska, oprac. Michał Zawadzki]