Aureus, złota moneta rzymska, wprowadzona do obiegu w I w. przed Chr. przez Sullę, Pompejusza i Juliusza Cezara jako emisja wojenna. Stopniowo jej waga spadała, zastąpiona została przez solida w czasie panowania Konstantyna Wielkiego (307-337). Licyniusz I (308–324), Valerius Licinianus Licinius, ur. ok. 265 r. Przyjęty przez Galeriusza do współrządów w 308 r. z tytułem augusta, władał prowincjami zachodnimi: Recją i Panonią. W 313 r. pokonał Maksymina Daję i opanował prowincje Wschodu. Wraz z Konstantynem ogłosił w 313 r. edykt mediolański o równouprawnieniu religii. W 324 r. popadł w konflikt z Konstantynem, przez którego został pokonany i stracony. Tetrarchię – nowy system polityczny z władzą równorzędnych augustów i wskazywanych przez nich cezarów – powierzono podwójnej opiece: Jowisza i Herkulesa. Dioklecjan, najwyższy władca na Wschodzie, utożsamiany był z Jowiszem, podczas gdy w panującym na Zachodzie Maksymianie widziano Herkulesa. Nie chodziło jednak w tym przypadku tylko o utożsamianie władcy z bóstwem, ale o afirmację boskości obu cesarzy-augustów, którzy wyznaczając cezarów, kreowali niejako nowych bogów. Ten rodzaj boskiej "filiacji" rozwijał się do czasów Licyniusza, który sam często występował jako Jupiter. [Borys Paszkiewicz, Anita Chiron-Mrozowska, oprac. Michał Zawadzki]