Puchar o czaszy owoidalnej, u nasady szlifowanej, oddzielonej spłaszczonym kulistym nodusem umieszczonym między dwoma talerzykami od czworobocznego niskiego trzonu rozszerzającego się ku dołowi, przechodzącego w kwadratową stopę. Nodus i nasada czaszy szlifowana w "plaster miodu", spodnia strona stopy zdobiona szlifowaną okrągłą soczewką w środku, wokół której znajdują się koncentrycznie ułożone owalne wąskie soczewki. Czasza zdobiona z jednej strony dwuściennym owalnym medalionem z profilowym popiersiem mężczyzny, malowanym czernią na złotej folii umieszczonej między ściankami szkła. Dekoracji dopełniają: wokół medalionu obwódka ze szlifowanych soczewek oraz grawerowana kokardka wieńcząca medalion z girlandami roślinnymi podwieszonymi po bokach. Przy wylewie złoty pas i poniżej rząd szlifowanych, złoconych soczewek. Nakrywa okrągła, nieco stożkowata, szlifowana w fasety i zdobiona grawerowanym ornamentem roślinnym, zwieńczona uchwytem utworzonym z kulki szlifowanej w "plaster miodu" i złoconego stożka. Nie stanowi ona kompletu z kielichem, gdyż jej forma i dekoracja nie są z nim spójne. Kształt pucharu i jego dekoracja były najczęściej stosowane przez J.S. Menzla. W zbiorach zamku znajdują się jeszcze dwa puchary zdobione parą medalionów nr inw. ZKW/393/a,b i ZKW/214/a,b Johann Sigismund Menzel był dekoratorem szkła działającym w Cieplicach Śląskich od lat 70. XVIII w. do śmierci w 1810. W swym warsztacie klasycystyczne puchary, szklanki i kufle zdobił charakterystycznymi dwuściennymi medalionami z portretowymi profilowymi popiersiami, rytowanymi i malowanymi czernią na złotej folii. Dekoracji dopełniał grawerunek i szlif. Wśród portretowanych zidentyfikowano królów pruskich, hrabiego Jana Nepomuka Gotharda Schaffgotscha z żoną i dziećmi oraz opata krzeszowskiego. W 1982 darowany przez Annę Czarkowską do zamku.