Koniczna szklanica o całej powierzchni wypełnionej grawerowaną dekoracją trójpasową. Tworzą ją geometryczne motywy przeplecione z uproszczonymi przedstawieniami architektury, parami ptaków przy gałązce lub kiści winogron. Całą trójpasową kompozycję ujmują u dołu i u góry paski imitujące proste gałązki z uproszczonymi drobnymi listkami równomiernie rozmieszczonymi po obu jej stronach. Forma szklanicy, o cienkich ściankach czaszy jest charakterystyczna dla czeskich wyrobów tego okresu. Motywy dekoracyjne oraz ich pasowa kompozycja na całej powierzchni naczynia, a także sposób ich wykonania ( matowy grawerunek) są typowe dla szklanic powstałych w Czechach w końcu XVII i na początku XVIII w. W zbiorach zamku znajduje się drugi przykład tego typu wyrobów (nr inw. ZKW/266), a liczny zespół szklanic posiada Muzeum Narodowe we Wrocławiu (nr inw. II-1523, II-1615, II-554, II-370). Szklanica została przekazana do zbiorów zamkowych legatem Tadeusza Wierzejskiego w 1974 wraz z dużym zespołem szkieł czeskich liczących 23 obiekty, co stanowi ponad 60% obecnej zamkowej kolekcji wyrobów hut czeskich.