Szklanica cylindryczna z wywiniętym pierścieniem podstawy. Dekorację heraldyczną, malowaną farbami emaliowymi tworzy pięciodzielna tarcza z herbami Polski, Litwy i własnym elektorów saskich pod koroną królewską, umieszczona na paludamencie podtrzymywanym przez putta. Kompozycji dopełniają: znajdująca się powyżej wstęga z monogramem F.A. P.E.S [Fridericus Augustus Rex Poloniae Elector Saxoniae], oraz ułożone poniżej panoplia: bębny, lufy armatnie i chorągwie. W niewielkiej odległości od krawędzi wylewu i podstawy, szklanicę opasuje pasek opleciony stylizowaną wicią roślinną. Szklanica jest przykładem dużej grupy szkieł wykonywanych w hutach saskich, które zdobiono farbami emaliowymi. Tego typu malowaną dekorację stosowano na saskich szkłach od początku XVII w, a częstym motywem były herby Wettinów. Po 1698 r, gdy elektor saski Fryderyk August został królem Polski produkowano masowo szkła zdobione malowaną dekoracją heraldyczną, ze stałymi elementami: pięciodzielną tarczą z herbami Polski, Litwy i Saksonii pod koroną królewską, napisem F.A. P.E.S. Umieszczane były one na tle paludamentu, panoplii i innych motywów zdobniczych, m.in. figur ludzkich, zaś wici roślinne, tworzyły niejako obramowanie całości. Najczęściej tak zdobiono szklanice różnego rodzaju, m.in. passglässer (z podziałką, która wyznaczała dokładnie objętość jaką należało wypić jednym łykiem) oraz flasze apteczne. W zbiorach zamkowych znajduje się jeszcze jedna szklanka o podobnej dekoracji (nr inw. ZKW/615). W 1974 szklanicę przekazał do zbiorów zamkowych Tadeusz Wierzejski na mocy legatu.