Zestaw do konfitur stanowią trzy czarki z pokrywkami zespolone z tacką. Tacka ma wykrój zbliżony do trójkąta równobocznego: o zaokrąglonych rogach i pofalowanych lekko bokach, czarki mają kształt półowoidalny z zaznaczonym pierścieniem podstawy, a spłaszczone pokrywki są zwieńczone uchwytem w formie plastycznej gałązki kwiatka, całkowicie złoconej. Z kobaltowego tła tacki i czarek wyodrębniono rezerwy, w ramach utworzonych ze złotych kwiatów i liści. Kołnierz tacki zdobią trzy nerkowate rezerwy z barwnymi kwiatami na białym tle, natomiast ścianki czarek dekorują po dwa – umieszczone na osi - owalne medaliony z przedstawieniami ptaków wśród roślinności. Na kobaltowym tle pokrywek namalowano złocone przenikające się girlandy liści i kwiatów. Krawędzie tacki, czarek i ich pokrywek są złocone. Ptaki, rodzime i egzotyczne, zdobiące zastawę do konfitur były modnym motywem dekoracyjnym od lat 60. XVIII w. Pojawiają się one na porcelanie sewrskiej na białym tle rezerw o złoconych ramach, wydzielonych z kolorowego szkliwa, na ogół niebieskiego lub zielonego. W manufakturze porcelany w Sevres jednym z głównych malarzy specjalizujących się w tematyce ornitologicznej był François-Joseph Aloncle (1734-1781). Kobaltowe tło i tego typu złocenia są charakterystyczne dla sewrskiej porcelany osiemnastowiecznej. Zastawa do konfitur została przekazana do zbiorów zamkowych w 1974 na mocy legatu Tadeusza Wierzejskiego jako element zespołu porcelany z manufaktury sewrskiej.