Kubek koniczny, z dwoma zaokrąglonymi uchwytami, pokrywka spłaszczona z uchwytem w formie plastycznej róży. Powierzchnia kubka i pokrywki dekorowane są wzorem pointillé w kolorze seledynowym, z którego wyodrębnione zostały owalne rezerwy: cztery na kubku, dwie na pokrywce. Na ściankach kubka, w dwóch większych medalionach, rozmieszczonych centralnie między uchwytami przedstawiono amorki malowane en grisaille. Rezerwy te połączone są z mniejszymi, pustymi medalionami, pionowo ustawionymi między osadzeniami uchwytów. Medaliony na pokrywce wypełniają motywy symboliczne: pierwszy – serce przebite strzałą i kołczan ze strzałami, a drugi – błazeński kaduceusz, maska i trąbka. Wszystkie rezerwy otacza szeroka opaska obramiona złotymi paskami, wypełniona wieńcem zielonych liści wawrzynu z czerwonymi owocami. Pierwotnie kubek stanowił komplet ze spodkiem, przeznaczony był do napoi na bazie mleka, podawanych chorym. Tę formę gobelet au lait z dwoma uchwytami oraz spodkiem zaprojektowano w manufakturze sewrskiej w 1752, a od lutego następnego roku produkowano je w dwóch rozmiarach. Kubek znajdujący się w zbiorach zamkowych zalicza się do wariantu o mniejszych wymiarach, który produkowano w manufakturze do początku lat 80. XVIII w. Wzorem pointillé zdobiono porcelanę sewrską od 1769, często łączono go z motywami koszy kwiatów, zwłaszcza w latach 70. i na początku 80. XVIII w., choć także zestawiano ze scenami lub różnorodnymi elementami malowanymi en grisaille. Maniera malarska emblematów i puttów wskazują na autorstwo Jacques’a Fontaine’a, który od ok. 1767 zdobił tymi motywami, malowanymi en grisaille, sewrską porcelanę. Kubek został przekazany do zbiorów zamkowych w 1974 na mocy legatu Tadeusza Wierzejskiego jako element zespołu porcelany z manufaktury sewrskiej.