Tkanina jest częścią serii inspirowanej eposem Homera, dość często wykorzystywanym jako temat tapiserii. Przedstawia epizod inicjujący wojnę trojańską – scenę porwania Heleny przez Parysa – o czym informuje inskrypcja umieszczona w kartuszu u góry kompozycji.

Na pierwszym planie widać pełną gracji bohaterkę, ukazaną w półobrocie, zmierzającą w stronę łodzi w towarzystwie Parysa i drugiego mężczyzny. Helena nosi strój renesansowy, towarzyszący jej mężczyźni ubrani są w antykizujące zbroje, Parys ma na głowie hełm. W głębi ukazano płonące miasto, sceny bitwy oraz brzeg morski z cumującymi galerami, do których żołnierze przenoszą łupy. Scenę otacza szeroka, dekoracyjna bordiura ozdobiona motywami roślinno- groteskowymi, sylwetkami ptaków i personifikacjami. W pasach pionowych, pod ukwieconą pergolą tworzącą niszę dwukrotnie powtórzono postać Miłosierdzia (CARITAS/CAERIAES), w pasie dolnym, w części centralnej uosobienie Nadziei (SPES), w narożnikach personifikacje Słońca (SOL) i Księżyca (LUNA).

Kompozycja, charakterystyka postaci oraz sposób ujęcia krajobrazu wskazują, że tapiserię wykonano ją według kartonu italianizującego artysty z kręgu Michiela Coxie. Pozy głównej pary bohaterów bliskie są ujęciom znanym z obrazów Botticellego (Judyta z głową Holofernesa) czy Verocchia (Tobiasz i Anioł). Kompozycja bordiur nawiązuje do stylu Cornelisa Bosa.
Inna wersja przedstawienia według tego samego kartonu pochodzi z dawnej kolekcji Shadwell Park (Norfolk).

[Katarzyna Połujan]