Miska o półkulistej czaszy osadzonej na niskiej stopce, o falistej krawędzi wylewu złożonej z dwunastu łuków. Przy wylewie czaszę zdobi pas reliefu Alt-Ozier, w formie plecionki koszykowej, w którym umieszczono prostokątną rezerwę z miniaturową wielobarwną scenką portową. Poniżej miniatury na środku brzuśca namalowano herb rodziny weneckich patrycjuszy – Querinich, a pozostałą powierzchnię korpusu zdobią rozrzucone drobne kwiatki i ukwiecone gałązki w typie Indianische Blumen. Na wnętrznej powierzchni dna czaszy, malowany motylek w stylizacji dalekowschodniej. Miska była przeznaczona na zużyte liście herbaciane i pochodzi z jednego z serwisów z porcelany miśnieńskiej podarowanych weneckim rodom przez Wettinów. Zastawę wykonano ok. 1740 dla Andrei Domenico di Zuanne Querini według modeli wcześniej powstałego serwisu przeznaczonego dla rodziny Contarini. Zastawa taka składała się, oprócz tej miski na zużyte liście herbaty, z imbryka do herbaty, kafetiery, mlecznika, cukiernicy, herbatnicy, oraz dwóch rodzajów filiżanek ze spodkami: do herbaty oraz do kawy i czekolady. Filiżanki do herbaty miały półkulistą formę, będącą zminiaturyzowaną wersją prezentowanej miski. Wszystkie przedmioty z serwisu były zdobione rezerwą z pejzażem, umieszczoną w pasie reliefowej plecionki przy krawędzi. Autorem sceny portowej jest prawdopodobnie malarz Christian Friedrich Heroldt, pracujący w Miśni w latach 1725-1778 lub malarz Johann Georg Heintze, zatrudniony w Miśni w latach 1720-1749. Obydwaj malarze na porcelanie byli autorami scen ilustrujących handel odbywający się w porcie. Pierwszy z nich malował także widoki i pejzaże z figurami w stylu Watteau, drugi – sceny w typie chinoiserie, umieszczane w złotych kartuszach. W 1983 miska została zakupiona zakupiona do zbiorów zamkowych.