Dendrochronologiczne badanie deski wyznacza najwcześniejszą możliwą datę powstania obrazu – uwzględniającą dwuletni okres sezonowania drewna – na rok 1643. Philips Wouwerman (Haarlem 1619-1668 Haarlem), malarz holenderski czynny w Haarlemie; malował głównie krajobrazy z jeźdźcami, obozy, sceny polowań i potyczki. Takie jak zamkowy, niewielkie pejzaże, o mało rozbudowanej kompozycji, z sylwetką konia stanowiącą centralny motyw obrazu artysta zaczął tworzyć od ok. 1646. Inspiracją dla nich były ryciny Pietera van Laera zw. Bamboccio z przedstawieniami koni. Obraz został namalowany ok. 1647/1648. Datowane takie, zaproponowane na podstawie analizy stylistycznej, zostało potwierdzone przez dendrochronologiczne badanie deski. Obraz pochodzi z galerii Stanisława Augusta (w katalogu nr 1815); wisiał w pałacu w Łazienkach. W 1815 sprzedany przez siostrzenicę Stanisława Augusta, Marię Teresę Tyszkiewiczową Kazimierzowi Rzewuskiemu, którego córka, Ludwika, wyszła za mąż za Antoniego Lanckorońskiego, drogą dziedziczenia stał się własnością Karoliny Lanckorońskiej, która podarowała go Zamkowi Królewskiemu w 1994. Sygnowany u dołu po prawej: PHILS W.