Maria Antonina (1755-1793), królowa Francji, żona Ludwika XVI, stracona 1793. Aleksander Kucharski (Warszawa 1741-1819 Paryż) działał w Paryżu, w latach 1764-1767 jako stypendysta króla Stanisława Augusta. Do jego najsłynniejszych dzieł Kucharskiego należy tzw. "więzienny" portret królowej Marii Antoniny, który artysta miał wedle tradycji wykonać pastelem, z natury, w więzieniu Temple lub w Conciergerie w 1793. W rzeczywistości więzienny portret powstał na podstawie pastelowego wizerunku, do którego królowa pozowała Kucharskiemu na przełomie 1791 i 1792 w Tuilleries (pastel, w zbiorach Wersalu; według niego malarz wykonał kilka różnych portretów Marii Antoniny). Wiadomo, że Kucharski odwiedzał królową w więzieniu pomiędzy 26 stycznia i 1 kwietnia 1793; być może wykonał wtedy szkice wdowiego stroju, dostarczonego królowej po egzekucji Ludwika XVI. Zamkowy obraz jest jednym z wielu powtórzeń więziennego portretu królowej; ze względu na legendę związaną z dramatycznymi okolicznościami powstania był on bardzo poszukiwany przez arystokratycznych klientów. Kopie więziennego portretu wykonywali różni malarze, a także sam Kucharski. Zamkowa wersja prezentuje dobra klasę. Widniejąca z tyłu na płótnie litera B jest być może inicjałem nazwiska Aglaé Barbot, z domu Bamberg, uczennicy i wychowannicy Kucharskiego; wiadomo, że kopiowała ona więzienny portret Marii Antoniny. Obraz, kupiony w Paryżu przez Leonię z Potockich Vitzthum, Io voto Kazimierzową Lanckorońską (zm. 1893), drogą dziedziczenia stał się własnością jej wnuczki, Karoliny Lankorońskiej, która w 1994 ofiarowała go Zamkowi Królewskiemu w Warszawie.