Za straganem z owocami, widocznym na pierwszym planie, przedstawiono handlarkę wraz z dwojgiem kupujących dzieci. Wszyscy troje ubrani są w tradycyjne holenderskie, czarne stroje zakończone białymi kołnierzami, kobieta i dziewczynka noszą skromne, zasłaniające włosy, białe czepki, a chłopiec czarny kapelusz. Większą część kompozycji zajmują licznie zgromadzone na stole owoce, co dyktuje przypisanie dzieła do gatunku martwej natury, połączonego jednak ze sceną rodzajową, ze względu na przedstawienie typowej dla ówczesnej obyczajowości holenderskiej sytuacji z życia codziennego – handlu pożywieniem. Autor obrazu, Floris van Schooten, działał w Haarlemie od 1605, specjalizując się w dużych rozmiarów przedstawieniach martwych natur, scen targowych oraz kuchennych, zachowanych w tradycji realizmu haarlemskiego zapoczątkowanej przez Nicolaesa Gillisa i Florisa van Dijcka, po van Schootenie kontynuowanej zaś przez Claesz.’a i Hedę. Na omawianym obrazie artysta zastosował równomierne rozmieszczenie niezwykle szczegółowo przedstawionych obiektów oraz neutralne tło, co świadczy o jego dążeniu do uzyskania jak najlepszych efektów iluzjonistycznych. Niniejsze dzieło wpisuje się również w konwencję gatunku scen kuchennych bądź, jak w tym przypadku, targowych, gdzie wśród warzyw i owoców częstokroć portretowano kobiety i mężczyzn, odnosząc się do treści erotycznych związanych z symboliką zilustrowanych przedmiotów (Małachowicz 1993, s. nlb. 4). Także tutaj uwzględniono obiekty, m.in. kapustę, cebulę, ogórki czy jabłka, które można by powiązać z symboliką miłości fizycznej czy grzechu pierworodnego. Do jakiego stopnia artyście zależało na przesłaniu moralizatorskim, a w jakiej mierze zamierzał pochwalić się umiejętnościami technicznymi w iluzjonistycznym przedstawieniu przedmiotów o różnorakich formach i materiach, pozostaje kwestią nierozstrzygniętą. [Magdalena Królikiewicz]