Popiersie autorstwa Jeana-Jaquesa Caffieriego, przedstawiające Benjamina Franklina z odkrytą głową, w surducie, kamizelce i halsztuku, zostało pokazane w Luwrze w 1777, po czym trafiło do kolekcji króla Ludwika XVI (obecnie w Bibliotheque Mazarin w Paryżu). W latach następnych na jego podstawie wykonano wiele replik z marmuru, gipsu i brązu. Należy do nich również prezentowany tu egzemplarz, który nieznacznie różni się rozmiarami od pierwowzoru (popiersie z Bibliotheque Mazarin ma wys. 52 cm). Od 1784 rzeźba znajdowała się w zbiorze rzeźb króla Stanisława Augusta; w 1817 w zbiorze odlewów gipsowych Uniwersytetu Warszawskiego. Przed 1939 eksponowana w Przedpokoju Królewskim Zamku Królewskiego w Warszawie. W latach 1939-1984 przechowywana w Muzeum Narodowym w Warszawie; od 1993 własność Zamku. Jean-Jacques Caffieri (Paryż 1725-1792 Paryż) Rzeźbiarz francuski. Po nauce w pracowni rzeźbiarskiej ojca, Jacques’a Caffieriego, kontynuował studia pod kierunkiem Jeana-Baptiste’a Lemoyne’a oraz w Académie de France w Rzymie (1740-1753); laureat Prix de Rome. W latach 1757-1779 profesor w Académie Royale de Peinture et de Sculpture w Paryżu. Autor popiersi portretowych, rzeźb o tematyce religijnej i alegorycznej. Benjamin Franklin (1706-1790), polityk amerykański, publicysta, fizyk. Twórca pierwszej teorii elektryczności; zajmował się botaniką, medycyną, badał prądy morskie. Poseł we Francji w latach 1776-1785. Współtwórca niepodległości Stanów Zjednoczonych i współautor konstytucji 1787. Przybycie Franklina do Paryża w 1776 wzbudziło falę zainteresowania jego osobą nie tylko ze strony polityków, ale również artystów, z których wielu stworzyło wizerunki Amerykanina. W grupie tej znaleźli się m.in. Claude Dajoux, Pierre-François Berruer, Caffieri oraz najwybitniejszy rzeźbiarz epoki – Jean-Antoine Houdon, który wykonał dwa popiersia Franklina (w 1779 i 1791).