Wyobrażenie Jana Andrzeja Morsztyna w pancerzu, z peruką na głowie w typie perruque Noire, pochodzi z historycznego wyposażenia Zamku Królewskiego w Warszawie. Razem z rzeźbiarskim przedstawieniem Chronosa i Sławy, szeregiem brązowych popiersi wybitnych Polaków oraz wystrojem malarskim tworzy program Sali Rycerskiej, urządzonej w latach 1781-1786 i mającej służyć przypominaniu osób szczególnie zasłużonych, a także chlubnych wydarzeń z historii Polski. Rzeźba jest jednym z 18 mniejszych popiersi ustawionych w Sali Rycerskiej. Została wymodelowana przez Le Bruna na podstawie ryciny autorstwa Jeana Edelincka, powstałej przed 1680, przedstawiającej poetę w długiej peruce, ubranego w zbroję. Z przodu, pod popiersiem ryty napis: Morsztyn. Na przedniej ściance podstawy ryty i złocony napis: JOAN: MORSZTYN / + MDCIIC. Jan Andrzej Morsztyn h. Leliwa (1613-1698). Syn Andrzeja i Zofii z Otwinowskich. Dyplomata i poeta. Dworzanin Władysława IV i Jana Kazimierza. Stolnik sandomierski od 1653, referendarz wielki koronny od 1658, podskarbi wielki koronny 1668-1683. Posądzony o zdradę stanu wyjechał w 1684 do Francji, gdzie otrzymał tytuł hrabiego Château-Villain.