Stanisław Leszczyński h. Wieniawa (1677-1766), król polski 1704-1709 i 1733-1736 jako Stanisław I, książę Lotaryngii i Baru od 1737, przedstawiony jest w zbroi, królewskim płaszczu, z Orderem Świętego Ducha. Jest to niezwykle popularny, znany z wielu powtórzeń typ wizerunku Stanisława Leszczyńskiego. Najlepsze znane egzemplarze to obraz w zbiorach Czartoryskich w Krakowie, przypisywany Jeanowi Girardetowi, i portret w Château d’A, określany jako dzieło pracowni Jeana-Baptiste’a van Loo. W 1752 w Nancy wydana została akwaforta, wykonana przez lotaryńskiego rytownika Du Boulois, identyczna we wszystkich szczegółach z omawianymi portretami. Autorem malarskiego pierwowzoru ryciny był najpewniej Jean Girardet (1709 -1778), lotaryński malarz i rytownik, nadworny malarz Stanisława Leszczyńskiego (ujęcie głowy modela jest takie jak w udokumentowanych dziełach Girardeta). Oryginał Girardeta nie jest dziś zidentyfikowany - zaginął. Zamkowy obraz jest kopią z epoki, powstałą zapewne ok. 1750-60. Obraz był własnością gen. Huberta-Josepha Lautey; kupiony z rąk rodziny przez Andrzeja Ciechanowieckiego, 1978 nabyty został od niego do zbiorów Zamku Królewskiego w Warszawie. Przechowywany w Muzeum Narodowym w Warszawie, zawisł w odbudowanym Zamku w 1982. Literatura: Literatura: D. Juszczak, H. Małachowicz, "The Royal Castle in Warsaw. A Complete Catalogue of Paintings c. 1520 - c. 1900", Warszawa 2013, nr 132 (tam wcześniejsza literatura).