Portret Barbary Radziwiłłówny, anonim według oryginału znajdującego się w Nieświeżu. Portret w stroju koronacyjnym w ujęciu do pasa, zwrócona lekko w lewo, w ciemnej sukni i białym welonie, na głowie zamknięta korona i podwika z pereł. Na piersi łańcuchy z zawieszonymi klejnotami, ciemne tło. Portret w owalu z liści laurowych. Pod owalem wstęga z napisem: BARBARA FILIA GEORGIJ RADZIVILL CASTELE VILLEX./ BARBARA WOLSKA VIDVA STANIS. GASTOLDI PALATINI TROCENSIS/CONSORS SIGISNUNDI AUGUSTI REGIS POLO: CORONATIA I REGINAM/ POLONIS ERAC: 1550. MORTUA 1551. Rycina została zamieszczona w: M. Baliński, Pamiętniki o królowej Barbarze, żonie Zygmunta Augusta, Warszawa 1837-1840, t. 1, frontyspis M. Baliński, Pisma historyczne, Warszawa 1843, t. 1, frontispis. Na rewersie napis piórem: "Zygmuntowi/…/ dnia 28 października 1855 roku ofiarowuje/ Józef.". Miejsce wzoru określone według litografii Françoisa Greinera (1793-1867) z 1857 r, pochodzącej z wydawnictwa Album Wileńskie, wyd. J. K. Wilczyński, ser. 1, Paryż 1845-1875, poszyt 3. Pierwozorem był zapewne miedzioryt Hirsza Leybowicza wzorowany na galerii niświeskiej, zamieszczony w dziele M.F. Wobego, Icones familiae ducalis Radivilianae, Nesvisii 1758, tabl. 29. Barbara (1520-1551), córka Jerzego Radziwiłła h. Trąby, hetmana wielkiego litewskiego, żona Stanisława Gasztołda, wojewody nowogrodzkiego, 1547 druga żona Zygmunta Augusta, od 1550 królowa polska.