Półmisek owalny z kołnierzem o nieregularnym zarysie, na dłuższej osi z krawędziami ukształtowanymi w postaci reliefowo modelowanych stylizowanych par jaszczurów. Dekorację malarską kołnierza stanowią cztery pola wypełnione czerwono-złotymi chryzantemami na kobaltowym tle, które rozdzielają rezerwy o fantazyjnym wykroju ze stylizowanymi kwiatami, motylami lub ptakami na białym tle. Lustro zdobi waza z kwiatami centralnie usytuowana między dwoma przęsłami ozdobnego płotka. Obramienie lustra stanowi pas kobaltowy z ornamentem, w którym wydzielono osiem rezerw, na przemian zdobionych geometrycznym złotym wzorem i inskrypcjami w języku tureckim, w przekładzie: "Te prezenta i dary posyła Padyszachowi rodu Osmana Król Lechów ażeby najzupełniejszą miłość i szczerą życzliwość okazać. W stolicy Warszawie". Serwis sułtański zamówił król Stanisław August, który ofiarował go w 1777 sułtanowi tureckiemu Abdul Hamidowi I. Pierwotnie zastawa składała się z 280 naczyń, z których do dziś zachowała się część rozproszona w muzeach i kolekcjach prywatnych, m.in. w Muzeum Starego Seraju w Stambule, Victoria & Albert Museum w Londynie, Muzeach Narodowych w Warszawie i Krakowie. Drugi serwis wykonano dla króla Stanisława Augusta do Zamku Królewskiego w Warszawie. Półmisek prawdopodobnie należał do serwisu przeznaczonego do zamku bądź stanowił egzemplarz próbny, gdyż w jego dekoracji widać błędy – zły spływ farby w partii jaszczurów. Serwis sułtański należał do reprezentacyjnych zastaw stołowych, co wpłynęło na jego wyszukaną dekorację malarską w typie Imari, wzorowaną na dalekowschodniej porcelanie w typie Imari z lat 1720-30, pośrednio przez europejskie kopie serwisów chińskich i japońskich, np. wykonane w Miśni. Naczynia z serwisu, poza większymi wazami i półmiskami nie były sygnowane, stąd brak marki na półmisku. W Zamku Królewskim w Warszawie, oprócz tego półmiska znajduje się drugi, również należący do Fundacji Zbiorów im. Ciechanowieckich (nr inw.ZKW- dep. FC/409) oraz talerz będący własnością Zamku, nr inw. ZKW/110.