Sygnowany na odwrocie: Konstantjnus [sic!] Alexandrowicz. pinxit 1783./ Die: 22. Xbris:. Stanisław Lubomirski (ok. 1721-1783), marszałek wielki koronny 1766, przedstawiony jest z Orderem Orła Białego i laską marszałkowską. Jest to powtórzenie portretu Lubomirskiego, którego pierwowzór, namalowany przez Marcella Bacciarellego (1731-1818) w 1762, znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu. Portret ten był bardzo popularny i wielokrotnie kopiowany. Konstanty Aleksandrowicz (daty życia nieustalone), malarz czynny w Warszawie i na Litwie od 1777 do ok. 1800, ujął postać portretowanego w poszerzonym kadrze, tak, że widoczna jest ręka z laską marszałkowską (nie było jej w oryginale Bacciarellego, gdyż portretowany nie był wówczas marszałkiem). Jest to pendant do portretu nieznanego mężczyzny w zbroi i peruce. Obrazy, malowane na złoconej, owalnej blasze i oprawione w taką samą metalową ramę, należały zapewne do większego zespołu portretów o identycznej formie, który pozostaje niezidentyfikowany. Aleksandrowicz kilkakrotnie malował serie portretowe – zazwyczaj kopiowane z pierwowzorów innego pędzla – osób współczesnych i postaci historycznych. Zmniejszona replika autorska omawianego portretu, w kształcie prostokąta, znajduje się w Muzeum Okręgowym w Rzeszowie (sygnowana na odwrocie: Xżę Lubomirski M: W: Kor:/ Aleksandrowicz pinxit 1783). Obraz i jego pendant zostały kupione w 1925 do Zbiorów Państwowych Rzeczypospolitej Polskiej, w antykwariacie Bernarda Gutnajera w Warszawie, i eksponowane do 1939 w Zamku Królewskim, w Pokoju Zielonym, a następnie Gabinecie Króla. W czasie II wojny wywiezione przez Niemców, 1946 odzyskane, przechowywane były w Muzeum Narodowym, a w 1984 powróciły do odbudowanego Zamku. Literatura: D. Juszczak, H. Małachowicz, "The Royal Castle in Warsaw. A Complete Catalogue of Paintings c. 1520 - c. 1900", Warszawa 2013, nr 6 (tam wcześniejsza literatura).