Pelagia Potocka (1775-1846), od 1793 żona księcia Franciszka Sapiehy (rozwiedzona), 1806 poślubiła księcia Pawła Sapiehę. Marie Louise Elisabeth Vigée-Lebrun (Paryż 1755-1842 Paryż), francuska portrecistka królowej Marii Antoniny, sfer arystokratycznych i dworskich, portretowała Pelagię w 1794 w Wiedniu. Malarka odnotowała ten portret w swoich pamiętnikach (Souvenirs) pomyłkowo, jako przedstawiający "księżniczkę Zamoyską tańczącą z szalem" ( "La comtesse Zamoiska, dansant, avec un schall"). Przykład klasycystycznej sztuki portretowej końca XVIII w.: modelka – w pozie nawiązującej do starożytnych figur tańczących menad czy bachantek – ubrana jest wedle ówczesnej mody w suknię, której krój łączy cechy ubioru antycznego i idealizowanego ludowego stroju włoskiego. W tle widoczny jest dymiący Wezuwiusz. Obraz pochodzi z pałacu Sapiehów w Dereczynie. W 1832 skonfiskowany przez Rosjan, umieszczony w magazynie Ermitażu w Petersburgu, został zwrócony rodzinie przez cara Aleksandra II w 1862 roku. Zaginął w czasie II wojny; w latach 50. XX w. nabyty przez prof. Edwarda Lipińskiego, jego legatem z 1986 został ofiarowany Zamkowi Królewskiemu w Warszawie.