Zegar kominkowy z brązu złoconego z Amorem niosącym zegar. Podstawa prostopadłościenna, na czterech nóżkach, ozdobiona girlandą kwiatowo - owocową. Ścianki boczne i tylna gładkie. Pośrodku figura Amora trzymającego w lewej ręce łuk, w prawej koniec płaszcza, w który owiniętą jest cylindryczna puszka mechanizmu zegarowego spoczywającego na jego skrzydłach. Tarcza zegarowa okrągła z arabskimi cyframi godzin. Wskazówki proste z kółkiem. Na dłuższym boku podstawy, na ściance frontalnej: wybita stylizowana litera B pod koroną cesarską oraz numer 318. Amor wystąpił tu w roli najczęściej zarezerwowanej dla Chronosa jako boga rządzącego czasem, czy wręcz uosobienia samego Czasu. Przedstawienie to należy więc interpretować jako Czas zwycięskiej Miłości. Zegary o identycznej obudowie znajdują się w kilku kolekcjach, pojawiają się także w handlu antykwarycznym. Model zapewne jest późniejszy niż zegary z Chronosem niosącym zegar, gdyż tamte nie tylko w sensie ikonograficznym, lecz także formalnym wydają się być jego pierwowzorem. Obecnie zamontowany mechanizm nie pochodzi z omawianego zegara, czego dowodzi reprodukowana fotografia w książce Stanisława Iskierskiego, Bronzy Zamku Królewskiego i Pałacu Łazienkowskiego w Warszawie, Warszawa 1929, s. 11, il. 20, na której widoczny jest zegar z mechanizmem sygnowanym Jan Kranz (?). W publikacji Stanisława Lorentza i Andrzeja Rottermunda "Pamiątki Zamku Królewskiego ...", s. 67, il. XXIX reprodukowany jest zegar z obecnie zamontowanym mechanizmem. Znaki na obudowie ( B pod korona cesarsk a i numer 318) wskazują, że zegar pochodzi z Belwederu, w zbiorach zamkowych znajdował się już przed wojną, co uwidacznia fotografia w publikacji Iskierskiego, a także, wobec nie zachowania przedwojennych inwentarzy Zamku, katalog rysunkowy kustosza Kazimierza Brokla i zachowane spisy przedmiotów rewindykowanych po traktacie ryskim.