Stół typu salonowego, o owalnym blacie i oskrzynieniu wspartym na trzonie w postaci wiązki czterech graniaków, silnie wygiętych do wewnątrz, przypominających kształtem powiązane litery C. Górne części podpierają blat, dolne spoczywają na kwadratowej podstawie o wklęsłych bokach, zakończonej stopkami. Końce graniaków zdobią odlewane i złocone brązy – główki orłów w zamkniętych koronach (góra) i łapy zwierzęce (dół). Mebel wykonano ok. 1820–1830 r. w firmie Jana Mohra w Kaliszu, czynnej w 2. ćw. XIX w. Na podstawie niewielkiej grupy mebli tej wytwórni, zachowanych w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, można stwierdzić, że cechowała je dobra jakość i duża różnorodność stylistyczna: od późnego empire’u (konsola), przez dojrzały, wyrafinowany biedermeier (krzesła), po akcenty historyzmu lat 40.–50. (krzesła, fotele, stół). Do tego ostatniego nurtu trzeba zaliczyć prestiżowe zamówienie, jakie zrealizowała firma w 1840 r. – stalle kanonickie do kaliskiej kolegiaty Wniebowzięcia NMP, co potwierdził w 1865 r. monografista tej świątyni ksiądz Piotr Kobyliński: "W presbyteryum przy ścianach bocznych stoi po każdej stronie 5 stal kanonickich dębowych pięknie rzeźbionych z fabryki tutejszego stolarza p. Mora". Wcześniej, w 1845 r., anonimowy autor o pseudonimie N. JKS wspomina, że "kaliskie wyroby stolarskie, zwłaszcza meble i posadzki, w niczem nie ustępują zagranicznym: gustowne stoły, bogate w rzeźbę kanapy, wspaniałe szeslongi, zgrabne krzesełka każdemu się podobają kto wnijdzie do składów Moora i Mixta". Można dodać, że w 1853 r. firma Mohra miała 10 warsztatów, maszyny wartości 150 rubli, 6 czeladników, 12 uczniów, 10 innych pracowników, a rocznie zakład produkował meble o łącznej wartości 6750 rubli. Stół należy do wczesnej działalności Mohra, ma cechy stylu przejściowego między empirem (szablaste elementy trzonu, zdobienia ze złoconego brązu) a biedermeierem (owalna linia blatu, wcięta podstawa). Jest to ciekawy artystycznie i rzadki przykład sygnowanego polskiego mebla z 2. ćw. XIX w.