Grupa figuralna ukazuje stojącą na postumencie w lekkim kontrapoście
i lekko opartą z tyłu o skałę nagą postać Galatei, przed którą klęczy odchylony
do tyłu Pigmalion, z rękami splecionymi w geście zachwytu, ubrany
w luźną szatę. Prawą dłoń Galatei ujmuje rękami i całuje putto klęczące na
skale, drugi amorek siedzi z tyłu na skale, ze strzałą w dłoniach skierowaną
w stronę Pigmaliona. Na podstawie wokół szaty Pigmaliona rozrzucone są
narzędzia rzeźbiarskie: dłuta i młotek. Temat zaczerpnięty z Metamorfoz
Owidiusza uwiecznia moment ożywienia posągu stworzonego przez
Pigmaliona za sprawą bogini Afrodyty.
Grupę Pigmalion i Galatea wykonano według modelu rzeźbiarza
Étienne’a Maurice’a Falconeta (1716–1791), kierującego pracownią rzeźby
w manufakturze w Sevres w latach 1757–1766. Ten model z biskwitu porcelanowego Falconet opracował zmniejszając swą wyrzeźbioną w marmurze grupę Pigmalion i Galatea z 1763 r Wykonywano ją w manufakturze sewrskiej z porcelany miękkiej w latach
1763–1774. Zapewne biskwit ze zbiorów Zamku powstał w warsztacie
Jeana-Jacques’a Bacheliera (1724–1806), kierownika pracowni
rzeźbiarskiej wytwórni w Sevres w latach 1751–1757 i 1766–1773. Swe prace, tak jak prezentowana, sygnował rytą literą B.
Analogiczny biskwit znajdował się w kolekcji króla Stanisława Augusta,
co dokumentuje zapis w Inwentarzu Zamku Królewskiego w Warszawie z 1795 roku.