Łańcuch o splocie pancerzowym, noszony w Polsce od końca XVI w. Złote łańcuchy o prostych splotach (kółka dwojakiego kształtu, ogniwa prostokątne, owalne ogniwa naprzemiennie prostopadłe, ażurowe odlewane i zwijane z drutu) znajdujemy w skarbie ze Skrwilna, dziś w Muzeum Okręgowym w Toruniu (MT/S/1987; MT/S/1986; MT/S/1984; MT/S/1982/1-2; MT/S/1985) Łańcuchy autorka publikacji "Skarb ze Skrwilna, Skarb z Nieszawy", Toruń 2002, Katarzyna Kluczwajd datuje od 4 ćwierci XVI do poł XVII. Łańcuchy, początkowo noszone przez rycerzy jako znak godności rycerskiej, później upowszechnił się , także jako ozdoba stroju kobiecego, nazywane kanakami, noszeniem. Znajdujemy je szczególnie często w inwentarzach mobiliów w XVI i XVII w. , moda na nie zanika w końcu XVII. Stanisław Życiński w "Złotnictwo w skarbcach magnatów i szlachty koronnej", wymienia rodzaje łańcuchów: w ogniwka, w młyńskie koła, w grochowe ziarnom, w różyczki, łańcuch pancerzowy (s. 173) Liczne przykłady znajdujemy w portretach z tego okresu.