Franciszek Michał Rzewuski (1730-1800), poseł na sejmy, pisarz polny koronny 1752, marszałek nadworny koronny 1755, pozował do tego portretu najprawdopodobniej w 2. połowie 1758, podczas pobytu w Petersburgu, gdzie włoski malarz Pietro Antonio Rotari (1707-1762), pełnił funkcję nadwornego malarza cesarzowej Elżbiety. Obraz oprawiony jest w ramę z herbem Rzewuskiego w zwieńczeniu, wykonaną współcześnie z portretem. Po 1793, najpewniej w 1795, znalazł się w zbiorach Stanisława Augusta; jest jednym z ostatnich dzieł odnotowanych w katalogu królewskiej galerii (nr 2253). Najprawdopodobniej ofiarowany przez Stanisława Augusta jego siostrzenicy, Urszuli z Zamoyskich Mniszchowej, trafił do kolekcji Mniszchów w zamku w Wiśniowcu. Na odwrocie obrazu umieszczona jest nalepka z końca XIX w. dokumentująca tradycyjną atrybucję Rotariemu, okoliczności powstania portretu oraz proweniencję ze zbiorów Mniszchów w Wiśniowcu: "Le portrait est de Pietro Rotari peintre célébre du XVIIIe siecle appelé le Greuze du Nord car quoique Italien, il habit a’tujour Vienne, Petersbourg et Varsovie ou il fit le portrais de tous les grande personnages du temps. Il fut fait Comte par Catherine II. Le portrait du Marszałek W.K. Rzewuski a du etre a Paris vers 1780. Il étais a Wiśniowiec". Kupiony przez Karola Lanckorońskiego, najpewniej w 1902 na aukcji zbiorów Mniszchów w Paryżu, odziedziczony przez jego córkę, Karolinę Lanckorońską, w 1994 ofiarowany został przez nią Zamkowi Królewskimu w Warszawie. Literatura: Juszczak, Małachowicz 2013, nr 279 (tam wcześniejsza literatura).