Karol VII (1697-1745) Karol Albrecht Wittelsbach, syn elektora bawarskiego Maksymiliana II Emanuela i Teresy Kunegundy Sobieskiej. Wnuk króla Polski Jana III Sobieskiego. Urodził się w Niderlandach, swoją karierę polityczną rozpoczął jako żołnierz. W 1717 brał udział w wojnie z Turcją. W 1722 r. Karol Albrecht poślubił arcyksiężniczkę Marię Amalię z Austrii, córkę cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego Józefa I i siostrzenicę cesarza Karola VI. Para miała razem siedmioro dzieci. W 1726 po śmierci ojca obejmuje tron Bawarii. W 1741 zdobywa Pragę i na krótko zasiada na tronie Czech. W 1742 r. został wybrany na cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Rządził aż do swojej śmierci trzy lata później. Tu przedstawiony w bogato haftowanym kaftanie, z długą, fryzowaną peruką i kapeluszem z wywiniętym rondem. Stroju dopełnia zawieszony na piersi na łańcuchu order Św. Jerzego, który został ustanowiony przez Karola Albrechta w 1729 roku, gdy sprawował władzę jako elektor bawarski. [ZPS]