Rzeźba jest jedną z wielu kopii z plastyki starożytnej, zamówionych przez Stanisława Augusta, a wykonanych przez Pietra Staggiego w Rzymie. Stanowi powtórzenie fragmentu słynnej grupy antycznej, przedstawiającej rannego wojownika podtrzymywanego przez swojego towarzysza, eksponowanej w Loggia dei Lanzi we Florencji. Temat tej rzeźby, od dawna będący przedmiotem sporu badaczy, w literaturze określany jest m.in. jako: Ajaks z ciałem Menelaosa, Menelaos z ciałem Patroklosa, Aleksander Wielki podtrzymywany przez żołnierza, Gladiator; grupę nazywa się także Pasquino lub Pietas Militaris. W Łazienkach Królewskich w Warszawie znajduje się mocno uszkodzona kopia lub replika rzeźby z pozostałościami sygnatury. Popiersie wojownika pochodzi ze zbiorów króla Stanisława Augusta. W 1793 razem z innymi pracami wysłane zostało przez Staggiego z Rzymu do Gdańska, gdzie z nieznanych przyczyn pozostawało aż do lata 1795. W tym roku przewiezione do Warszawy i złożone w magazynie w Łazienkach. W 1820 znalazło się w pałacu w Natolinie, później w zbiorach Maurycego hr. Potockiego w Jabłonnie, w okresie międzywojennym w Zamku Królewskim w Warszawie – eksponowane w Garderobie Króla; od 1951 w Muzeum Narodowym w Warszawie – eksponowane w Starej Pomarańczarni w Łazienkach Królewskich. W 1984 przekazane zostało do zbiorów zamkowych. Pietro Ceccardo Staggi (Carrara 1754 – przed 1814 Carrara?). Rzeźbiarz włoski; brat rzeźbiarzy Giovachina i Francesca. Absolwent szkoły geometrii przy Accademia di Belle Arti w Carrarze, przez część życia związany ze środowiskiem artystycznym tego miasta. W latach 1787-1789 przebywał w Warszawie, a później być może w Petersburgu. Dla Stanisława Augusta wykonywał rzeźby i sprowadzał marmur. Jego prace mieli również w swoich zbiorach prymas Michał Poniatowski i Helena z Przezdzieckich Radziwiłłowa.