Wróć do poprzedniej strony

Dodaj do ulubionych
Podstawowe informacje

Flasza puzdrowa

Huta Kryształowa (Lubaczów ; 1717-ca-1800) (wytwórnia)
ZKW-dep.FC/401
Miejsce powstania/znalezienia
Polska (miejsce powstania)
Datowanie
lata 30.-40. XVIII w.
Technika
grawerowanie, szlifowanie
Tworzywo
szkło bezbarwne
Rodzaj
flasza puzdrowa
Rozwiń
Dział
Szkło
Właściciel
Fundacja Zbiorów im. Ciechanowieckich, depozyt
Wymiary
16,7 x 12 x 7,2 (podstawa) cm
Bibliografia
Polskie szkło do połowy XIX wieku, red. Limanowska-Noskowska Helena, Wrocła-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź 1987, kat. 51
Zbiory Fundacji im. Ciechanowieckich, Zamek Królewski w Warszawie 1989, kat. 267
Szkurłat Anna, Ceramika i Szkło Fundacji Zbiorów im. Ciechanowieckich i Zamku Królewskiego w Warszawie, Warszawa 1998, Szkło poz. 22
Szkła z Huty Kryształowej w starostwie lubaczowskim, 1717/18-koniec XVIII wieku, red. Kasprzak Aleksandra J., Muzeum Narodowe w Warszawie 2005, s. 185-186, kat. 120.1.3, il. na s. 185
Szkurłat Anna, Szkło. Katalog zbiorów. Zamek Królewski w Warszawie i Fundacja Zbiorów im. Ciechanowieckich, Zamek Królewski w Warszawie 2008, seria katalogi zbiorów Zamku Królewskiego w Warszawie, kat. 215, il. na s. 132
Opis tekstowy

Flasza puzdrowa

Huta Kryształowa (Lubaczów ; 1717-ca-1800) (wytwórnia)
ZKW-dep.FC/401
Flasza ma korpus w kształcie spłaszczonego prostopadłościanu o zaokrąglonych ramionach oraz krótką szyję z płaskim kołnierzem (kryzą) przy wylewie. Na jednej z szerszych ścianek korpusu grawerowana dekoracja: na ozdobnej konsoli, w rokokowym kartuszu podtrzymywanym przez lwa, pod koroną szlachecką z klejnotem, herb Starykoń, prawdopodobnie odnoszący się do rodziny Wielopolskich. Zdobienie flaszy wyłamuje się ze schematu stosowanego w hucie lubaczowskiej. Kształt flaszy jest uwarunkowany przeznaczeniem – jako szkło podróżne przechowywane było w specjalnym kufrze tzw. puzdrze, o prostokątnych przegródkach. Flasza pochodzi z i serwisu z herbem Starykoń wykonanym bądź dla Franciszka Wielopolskiego (zm. 1732), bądź jednego z jego synów: Karola, Hieronima lub Jana. Byli oni skoligaceni z Elżbietą Sieniawską przez jej stryjeczną siostrę – drugą żonę Franciszka, Annę Lubomirską (zm. 1779). Drogą koligacji rodzinnych szkła z tego serwisu przeszły na własność Potulickich, właścicieli majątku w Oborach. Włodzimierz Potulicki wystawiał m.in. szkła z herbem Starykoń na warszawskiej wystawie starożytności w 1881 r, zaś jego siostra Maria figurowała jako właścicielka tych szkieł (m.in. analogicznej flaszy) eksponowanych na wystawie ceramiki i szkła w 1913 r, zorganizowanej przez Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Przeszłości. Flasza jest własnością Fundacji Zbiorów im. Ciechanowieckich złożonych w depozycie w Zamku Królewskim w Warszawie i stanowi komplet z drugą flaszą nr inw. FC-ZKW/402 oraz parą karafinek nr inw. ZKW/351/1ab-2ab. Szkła z tego serwisu znajdują się również w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie oraz Muzeum-Pałacu w Wilanowie.
Czytaj więcej
Wystawy

Flasza puzdrowa

Huta Kryształowa (Lubaczów ; 1717-ca-1800) (wytwórnia)
ZKW-dep.FC/401